Het ”Placaat van 1720”.
Door een dreigende pestepidemie in 1720 vanuit Zuid-Frankrijk werden er zeer strenge quarantaine maatregelen getroffen. Deze maatregelen werden bekendgemaakt en bekrachtigd door het uitgeven van een ”placaat” en ”waarschouwinge”.
Deze hielden globaal het volgende in:
- Alle Nederlandse zeegaten en havens, met uitzondering van de rede van Texel en het Vlie
werden gesloten voor schepen komende van de Provence of Languedoc.
- Schepen uit deze gebieden dienden één van de bovengenoemde zeegaten in te lopen en voor anker te gaan bij de Balg onder Wieringen.
- Ieder contact tussen schip en land werd verboden.
- Eventuele schipbreukelingen van besmette schepen, moesten in een geïsoleerd gelegen gebouw worden ondergebracht.
- Kleren van de schepelingen dienen te worden verbrand.
- Alle andere goederen dienen onder toezicht van de Admiraliteit te worden gelucht.
- Het was wel toegestaan om wijn en olie met lichters af te voeren.
- Overtreding van deze bepaling zou met de doodstraf worden bestraft met verbeurdverklaring van schip en lading.
- Door stranding van besmette schepen werden de regels als volgt uitgebreid.
- Schipbreukelingen van verdachte schepen moesten in geïsoleerde gebouwen worden ondergebracht.
- Het opvissen en hergebruiken van kleding en goederen afkomstig van bemanningsleden van verdachte schepen werd verboden.
De admiraliteiten waren belast met de uitvoering van de quarantaine bepalingen.
In de loop van 1721 werd voor meer goederen de quarantaine opgeheven. Alleen de invoer van oude kleding bleef streng verboden.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Volgende Blog: Situatie in de havensteden.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------