Oude afzettingen van transgressie en regressie wordt verlaten
De oude afzettingen
In het Holoceen werd door het smelten van het ijs ging de mondiale zeespiegel snel rijzen. Door de grote hoeveelheid land werd door de zee ingenomen er was sprake van een langdurige transgressie. Tevens werd een grote hoeveelheid sediment door de toevoer van de rivieren werden afgezet. Toen het smeltwatertoevoer tot een einde kwam, nam de snelheid van het stijgen van de zeespiegel af. De afzetting werd grotendeels bepaald door plaatselijke factoren.
Oude afzettingen wordt verlaten
De fasen van sediment afzettingen werden benoemd als de Calais I-II-III-IV voor de oude afzettingen en de Duinkerke 0-I-II-III voor de jonge afzettingen. Deze afzettingen zouden synchroon (gelijktijdig) langs de estuaria en lagunen hebben plaatsgevonden. In de jaren zeventig werd door studie en onderzoek een beter inzicht in deze materie verkregen.
Het blijkt echter dat de afzetting langs de gehele Noordzeekust niet synchroon is verlopen en daarom niet meer in de afzettingen van Calais en Duinkerken pasten.
Dit houdt in dat er ook geen afzettingen heeft plaatsgevonden door een reeks van achtereenvolgende regressies en transgressie. Dien ten gevolge werd het oude systeem van Calais, Duinkerke, de vorming van Oude- en Nieuwe Duinen, de Westlandformatie enz. in de jaren 70 van de vorige eeuw over boord gezet.
Factoren veranderen per plaats
Er kon worden bewijzen dat de sedimentatie aan de estuaria langs de kust in het Holoceen werd veroorzaakt door een groot aantal factoren die van plaats tot plaats varieerden. Deze factoren zijn onder anderen:
- de windrichting.
- de golfhoogte.
- de windsterkte.
- de getijdenamplitude.
- het wijzigen van de richting van de getijdenstroom langs de continenten.
- de zeespiegelverandering door de tektonische bewegingen van de bodem.
- de het wijzigen van de land en zee bodem.
Een estuarium of lagune heeft zijn eigen verhaal
Door deze factoren en door het spel van de zee met de opgeworpen strandwallen langs de kust, varieerden de sedimenteringen van estuaria en lagune in het kustgebied van plaats tot plaats.
De grote verschillen van de vele afzettingen aan de kust van Nederland konden niet in het oude systeem worden ondergebracht. Dien ten gevolge werd het systeem van Calais en Duinkerken enz. in de jaren 70 van de vorige eeuw verlaten.
Om alle sedimenteringen in de Nederlandse bodem onder te kunnen brengen zijn deze ingepast in het al bestaand systeem van De Nederlandse lithostratigrafische bodem
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bron:
Lenselink G.& Koopstra R. Ontwikkelingen in het Zuiderzeegebied;van Meer Flevo,via de Almererlagune, tot Zuiderzee ,Lithostatigrafische tabel van het Holoceen in het IJsselmeergebied. In de bodem van Noord-Holland.
De tabel is uigebreid met: bestaande afzettingen zijn gekleurd, de ’nieuwe Formaties, en een tabel van ’jaren geleden.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------